niewielkie gospodarstwo ekologiczne położone w najpiękniejszym regionie Mazur, nieopodal Mrągowa. Sylwia i Rusłan, ludzie z pasją, po ucieczce z tętniącego życiem Poznania produkują sery zupełnie wyjątkowe. Wytworzone w niewielkiej serowni, z mleka surowego, z zastosowaniem tradycyjnych receptur, i całkowitej rezygnacji z chemii. Cały proces produkcji, począwszy od uprawy ziemi, poprzez wytwarzanie pasz, żywienie, utrzymanie i dojenie zwierząt, a także proces wytwarzania serów, przebiega z wykorzystaniem wyłącznie metod ekologicznych.

Ranczo Frontiera słynie z serów owczych. Wybitny i wielokrotnie nagradzany wszędzie gdzie się pojawia ser owczy blue ma smak absolutnie doskonały. Aksamitny, przyjemnie aromatyczny, jasny, z pięknymi przerostami błękitnej pleśni. Cudo! Również ser młody owczy o nieskazitelnie białej barwie, która podkreśla jego delikatny ale wyrazisty smak.

Ser Warmiński typu zwajcarskiego,

twardy, dojrzały. Wybitny! Ser wyprodukowany przez Thorstena Butha, Niemca, który od 17tu lat mieszka na Warmii. Przyjechał tu w poszukiwaniu naturalnego świata, aby prosto żyć i produkować ser. Thorsten o serze:

Ser który produkuję nazywa się Ermlaender. Jest to ser z surowego mleka pochodzącego od moich dwóch krów rasy Jersey. Krowy doję ręcznie. Produkcja ogranicza się do miesięcy letnich i jesiennych. Codziennie przerabiam mleko na 2 do 4 kg sera. Mleko jest podgrzewane na kuchni opalanej drewnem. Jako dodatków używam kultur bakterii własnej produkcji oraz naturalnej podpuszczki z cielęcych żołądków. Żadnych przemysłowych dodatków, tylko sól kamienna i czasem na życzenie również zielony pieprz, czosnek niedźwiedzi lub czarnuszka. Ser dojrzewa przynajmniej 4 tygodnie, jeśli jest możliwość to i dłużej, do 3 miesięcy. Ser jest codziennie pielęgnowany, tak aby powstała na nim naturalna skórka. Moje krowy nie dostają dodatków paszowych, ani kukurydzy, jedzą wyłącznie siano i trawę, a łąki są użytkowane ekstensywnie. Cielaki otrzymują mleko matki do 6ciu miesięcy.

Niedaleko Jonkowa, wśród pól stoi kozie ranczo Pani Doroty. Nie jest to jeszcze duża hodowla więc nie zawsze uda się „zdobyć” ser, ale warto poczekać w kolejce. To jest po prostu serowy butik. Pani Dorota robi te sery z pasją naukowca i artysty. Asortyment zatem bogaty. Są puszyste twarożki , i serki z delikatną skórką typu camembert [mogą długo dojrzewać, aż do stanu, kiedy ich treść zaczyna płynąć, geniusz!] Jest mozarella i serek typu feta marynowany w oliwie i w ziołach.

Do sera wino…

Dlaczego nie Polskie? Ok. Polska winem nie stoi, ale są pasjonaci, o których warto wspomnieć w kontekście rodzinnego [nie przemysłowego!!!] wytwórstwa spożywczego. W powiecie sandomierskim, w miejscowości Daromin, na 4 ha powierzchni znajduje się znakomita rodzinna winnica państwa Płochockich. Tego wina trzeba spróbować! I spróbujemy… nasze menu ozdobimy winem również z tej winnicy. I usłyszycie od nas sporo na temat wina od naszego someliera.